Borç Tavanı Anlaşması, Gıda Kuponları İçin Yeni Çalışma Gereksinimlerini İçeriyor

Borç limitinin yükseltilmesine ilişkin görüşmeleri çevreleyen en tartışmalı konulardan biri, Biden yönetiminin gıda kuponu ve diğer güvenlik ağı yardımı arayan kişiler için daha sıkı çalışma şartlarını kabul edip etmeyeceğiydi.

Bu hafta sonu varılan anlaşma bir uzlaşma içeriyor: Tamamlayıcı Beslenme Yardımı Programı için çalışma gereksinimlerini ve nakit refahını artırıyor ancak Medicaid gereksinimlerini değiştirmiyor. Ayrıca gaziler, evsizler ve koruyucu aile sisteminden geçiş yapan genç yetişkinler için gıda damgası erişimini genişletiyor.

Bu anlaşmanın ilerici Demokratlar ve muhafazakar Cumhuriyetçiler arasında bir araya gelip gelmeyeceği henüz belli değil.

Konuşmacı Kevin McCarthy, çalışma gereksinimlerinin dahil edilmesini bir zafer olarak savunuyor, ancak daha muhafazakar üyeler uzlaşmayı yeterince ileri gitmemekle eleştirdiler. Teksas Cumhuriyetçi Temsilcisi Chip Roy, çalışma gereksinimleri denir “zayıf” iken, Kuzey Carolina Cumhuriyetçi Temsilcisi Dan Bishop, anlaşmayı karakterize etti bir “ihanet” olarak

Biden idare yetkilileri gaziler için genişletilmiş erişimi bir zafer olarak vurguladılar. Ancak liberal Demokratlar ve yoksullar için aktivistler, mevcut gereksinimlerin istihdam üzerinde çok az etkisi olduğunu gösteren araştırmalara işaret ederek, değişiklikleri külfetli ve verimsiz buluyorlar.

Washington Demokrat Temsilcisi Pramila Jayapal Pazar günü CNN’de çalışma şartı hükümlerini “kesinlikle korkunç bir politika” olarak nitelendirdi ve geçiş için oy kullanıp kullanmamaya karar vermeden önce anlaşma metnini daha yakından incelemesi gerektiğini söyledi.

Değişikliklerin gıda pulu yararlanıcılarının toplam sayısını nasıl etkileyeceği veya varsa federal hükümete ne kadar para kazandıracağı açık değil. Beyaz Saray, değişikliklerin gerekliliklere tabi insan sayısını önemli ölçüde değiştirmeyeceğini söyleyerek, hükümet harcamaları üzerinde sessiz bir etki olduğunu öne sürdü.

Anlaşmanın bir parçası olarak, 54 yaş ve altındaki ve çocuğu olmayan sözde sağlıklı yetişkinlerin, uzun süre yemek kuponu alabilmeleri için ayda en az 80 saat çalışması veya bir eğitim programına katılması gerekiyor. Aksi takdirde, üç yıllık bir süre içinde yalnızca üç ay boyunca yardım alabilirler. Mevcut çalışma gereklilikleri, 49 yaş ve altındaki yetişkinler için geçerlidir.

Anlaşma aynı zamanda gazileri, evsizleri ve koruyucu bakımdan geçiş yapan genç yetişkinleri bu çalışma gerekliliklerinden muaf tutuyordu. Mevcut yasaya göre, yalnızca fiziksel veya zihinsel bir engel veya hamilelik nedeniyle çalışamayanlar muaftır.

Borç tavanı anlaşması aynı zamanda Tarım Bakanlığı’nın, eyaletlerin işsizliğin yüksek olduğu bölgelerde çalışma şartlarından feragat etmek için sunduğu başvuruları kamuoyuna açıklamasını gerektiriyor ve bir eyaletin muaf tutabileceği kişilerin toplam faydalanıcılar içindeki payını yüzde 12’den yüzde 8’e düşürüyor.

Yoksullukla mücadele savunucuları ek muafiyetleri övdü, ancak çalışma kısıtlamalarının genişletilmesinin yanı sıra güvenlik ağı programlarını ülkenin borç limitini yükseltme ihtiyacına bağlama kararından yakındı.

Sol eğilimli Bütçe ve Politika Öncelikleri Merkezi’nin başkanı Sharon Parrott, “Bazı gruplar için iyileştirmeler yapmak olumlu, ancak yaşlı yetişkinlere zarar verecek zararlı gereksinimlerin getirilmesini haklı çıkarmaz” dedi.

Kâr amacı gütmeyen kuruluş Alliance’ın yönetici direktörü Eric Mitchell, “Borç limiti temerrüdünden kaçınmak ülkeyi ekonomik bir felaketten kurtaracak, ancak uzlaşma anlaşmasının düşük gelirli yaşlı Amerikalıları bu kadar ağır bir bedel ödemeye zorlaması kesinlikle yanlış” dedi. Açlığa son, yaptığı açıklamada belirtildi. Çalışma gereksinimlerinin genişlemesinin “daha yaşlı Amerikalıların gereksiz yere açlık ve yoksulluktan muzdarip olmasına neden olacağını” söyledi.

Amerika Birleşik Devletleri’ndeki Covid-19 salgınından bir ay önce, Şubat 2020’de yaklaşık 36,9 milyona kıyasla Şubat ayında yaklaşık 42,5 milyon kişi SNAP yardımı aldı. Programı yöneten Tarım Departmanına göre, gıda pulu alıcıları aylık ortalama olarak tahmini 169 $ yardım alıyor.

Çalışma gereklilikleri için yaşın arttırılması, muhtemelen yararlananların sayısını azaltacaktır. Kongre Bütçe Ofisi, Nisan ayında bir Meclis Cumhuriyet yasa tasarısında önerilen daha katı değişikliklerin – aynı zamanda yaş sınırını 55’e çıkaracak ve herhangi bir yeni muafiyet olmaksızın eyalet muafiyetlerini daha da kısıtlayacaktı – yaklaşık 275.000 kişiyi gıda kuponlarından uzaklaştıracağını ve yardımları azaltacağını tahmin etti. 19.000 kişi daha.

Ancak yeni muafiyetler, insanları gıda damgası rulolarına da ekleyebilir. Urban Institute tarafından 2021 yılında yapılan bir araştırma, çalışma gereksinimlerine tabi yetişkinlerin evsiz kalma olasılığının diğer SNAP yararlanıcılarına göre daha yüksek olduğunu tahmin ediyor. Çalışma gerekliliklerinden feragat etmek, gıda kuponu kullanan gazilerin sayısını mevcut 1,1 milyon seviyesinden artırabilir.

Beyaz Saray, bu muafiyetlerin muhtemelen artan yaşı dengeleyeceğini ve çalışma gereksinimlerine tabi yetişkin sayısını değişmeden bırakacağını tahmin etti.

Ancak Bayan Parrott, anlaşmanın net etkisinin SNAP katılımına odaklanmasının, gerekliliklerin yaşlı yetişkinler üzerinde yaratacağı zararı göz ardı etmek olduğunu savundu ve bu tür hesaplamaları kanun koyucuların temizlemesi gereken “düşük bir çıta” olarak nitelendirdi.

“Gerçek şu ki, bu çok dezavantajlı bir grup insanı incitiyor ve daha olumlu politikalar yapmak için bunu yapmak zorundaymışız gibi değil” dedi.

Ayrıca bu değişikliklerin bütçeye ne kadar etki edeceği de belirsiz. CBO, Cumhuriyet Meclisi yasa tasarısındaki gıda kuponlarına yönelik daha kısıtlayıcı değişikliklerin federal açıkları on yıl içinde yaklaşık 11 milyar dolar azaltacağını tahmin etmişti. Anlaşmadaki değişiklikler muhtemelen açıklarda daha küçük bir çentik açacaktır.

Gıda kuponlarındaki değişikliklere ek olarak, borç tavanı anlaşması, çocuklu hanelere nakit yardımı sağlayan Muhtaç Aileler için Geçici Yardım programı için çalışma gereksinimlerini değiştirir.

Mevcut yasa uyarınca program için federal fon almak üzere eyaletlerin, yardım alan ailelerdeki yetişkinlerin belirli bir yüzdesinin çalıştığını, iş eğitimine katıldığını veya diğer onaylanmış “çalışma faaliyetlerine” katıldığını kanıtlaması gerekir.

Hayırsever bir kuruluş olan Robert Wood Johnson Vakfı’nın kıdemli politika danışmanı Katherine Hempstead, anlaşmanın eyaletlerin bu işe katılım oranlarını hesaplama şeklini değiştirdiğini ve eyaletlerin aileleri gerekliliklerden muaf tutmasını zorlaştıracağını söyledi. Ancak anlaşma, eyaletlerin alternatif modelleri test etmesi için küçük bir pilot program da oluşturdu.

Bayan Hempstead, “Araştırma, çalışma gereksinimlerinin etkisizliği ve sosyal güvenlik ağına bağlı insanlar için neden olduğu zorluklar konusunda nettir” dedi ve yine de “bu anlaşmanın en kötü sonuçların bazılarını önlediğini” ekledi.