Fort Benning artık resmi olarak evli bir çiftin adını taşıyan tek ABD üssü olan Fort Moore.

Teğmen General Harold G. Moore, bir kitapta ve bir filmde tasvir edilen bir rol olan Vietnam Savaşı’nın ilk büyük savaşında birliklere komuta etti. Karısı Julia, askeri eşler için bir şampiyondu ve bir asker öldürüldüğünde en yakın akrabaların bilgilendirilme şeklini değiştirdi.

Perşembe günü, Savunma Bakanlığı Konfederasyon isimlerini ve sembollerini askeri mülklerden kaldırdığı için, onların onuruna, Gürcistan’daki Fort Benning, resmi olarak Fort Moore oldu. Fort Moore, evli bir çiftin adını taşıyan tek üs.

Fort Moore’un komutanı Tümgeneral Curtis Buzzard, değişikliği anma töreninde General Moore’a takma adıyla atıfta bulunarak, “Hal ve Julie Moore birlikte, ordumuzun en iyilerini ve ulusumuzun en iyilerini temsil ediyor,” dedi.

“Onları onurlandırarak, Fort Moore tüm gazilerin fedakarlıklarını kabul ediyor, özellikle Vietnam’dan gelenleri vurguluyor” diye ekledi. Ordu eşlerinin ve ailelerinin ordumuzun başarısında oynadıkları önemli rolü de pekiştiriyor.”

2020’de George Floyd’un polis tarafından öldürülmesine ilişkin protestolar, ırkçılık hakkında daha geniş konuşmalara ve köleliği ve beyaz üstünlüğünü korumak için savaşan Konfederasyon görevlilerini onurlandıran sitelerin yeniden adlandırılmasına yol açtı. Kongre tarafından dokuz ABD üssüne yeni isimler önermek üzere oluşturulan bir komite, İç Savaş’ın sona ermesinden 50 yıl sonra kölelik yanlısı bir generalin adını taşıyan Fort Benning için Fort Moore’u seçti.

General Buzzard Perşembe günkü konuşmasında General Moore’un ordunun bütünleşmesine yaptığı katkıyı değerlendirdi. “Kaliforniya Fort Ord’un komutanı olarak, ırksal gerilimin yüksek olduğu bir dönemde Hal, ayrımcılığı yasaklayan bir fırsat eşitliği politikası başlattı” dedi.

Ömür Boyu Asker Ailesi

West Point’ten mezun olduktan sonra General Moore, dünya çapında görevlerle 30 yıldan fazla bir süre orduda görev yaptı. Ama belki de en çok Vietnam Savaşı’nın başında bir yarbay olarak liderliğiyle hatırlanıyor.

Kasım 1965’te askeri lider, sayıca az olan birliklerini Ia Drang vadisine götürdü ve kanlı bir çatışma çıktı. Kuzey Vietnam birlikleri, Amerika Birleşik Devletleri için taktik bir zafer olarak kabul edilen bir şekilde geri çekildi. Ancak kayıplar ağırdı. 72 saat içinde 79 ABD askeri öldü, 121 asker yaralandı.

General Moore anılarında, “Savaşta dünyamız solumuzdaki adama, sağımızdaki adama ve her yerdeki düşmana dönüştü” diye hatırlıyor, “Bir Zamanlar Askerdik… ve Gençtik.” Savaş ve eylemleri daha sonra Mel Gibson’ın oynadığı bir filmde tasvir edildi.

İç cephede, Fort Benning’de konuşlanmış askeri aileler, bu genç kocaların, babaların ve oğulların kayıp haberlerini içeren Western Union telgrafları almaya başladı. Aynı anda bu kadar çok aileye haber vermeye alışkın olmayan Ordu, telgrafları teslim etmesi için taksi şoförleri tuttu.

Julie Moore, bu uygulamanın şefkat ve insanlıktan yoksun olduğunu gördü. Bir mektupta “Bir kadına dünyasının sonunun geldiğini söylemenin çok acımasız bir yoluydu” diye yazmıştı.

O ve diğer eşler, ihbar üzerine taksicilere eşlik etmeye ve eşleri teselli etmeye başladı. Savunma Bakanlığı, işi nedeniyle bir aileye haber verildiğinde bir subay ve bir papazın hazır bulunmasını zorunlu tutmaya başladı.

Asker ailelerine olan bağlılığı, özellikle konuşlandırmalar ve sık hareketler yoluyla askerleri ve ailelerini desteklemeye yardımcı olacak eğitim programları ve kaynakları sunan Ordu Toplum Hizmetlerinin geliştirilmesine yol açtı.

Dağıtımlar ve Taşımalar

Beş çocuğu olan Julie ve Hal Moore, 32 yılda 28 kez taşındı. Savunma Bakanlığı’na göre, aktif görevli askeri personel ortalama iki ila üç yılda bir hareket ediyor ve bu da asker eşleri için yüksek işsizlik oranına katkıda bulunuyor. Sevkler, eğitim tatbikatları ve diğer görev atamaları sırasında, çoğu kadın olan asker eşleri genellikle çocukları tek başlarına büyütür.

Askerler eve döndüklerinde yeniden bütünleşme sürecinden geçerler ve aileler de uyum sağlar. Çocuklar bazen bir ebeveynle ilk kez tanışır veya onu tanır.

Binbaşı Wheeler, kızının doğumundan hemen sonra dokuz aylık bir görev için evden ayrıldığını hatırladı. Döndüğünde, “Brooklyn onu almama izin vermedi” dedi. Bayan Wheeler şunları ekledi: “Eve geldiğinde, onunla hiçbir şey yapmak istemedi. ‘Neden anneme dokunuyorsun?’ En çılgın deneyimdi.”

Moore Mirası

Törende, Moores’un West Point mezunu ve emekli Ordu albayı olan en küçük oğlu Dave, ailesinin bir askeri aile olarak temsil ettiği değerler hakkında konuştu. “Fort Benning’in yeniden adlandırılmasının benzersiz olduğuna inanıyoruz, çünkü Hal ve Julie Moore’un örneğinde Ordu, Ordu ailelerini Orduya hazırlık ve görev başarısı için gerekli olarak görmeye devam ediyor” dedi.

Tören sona erdiğinde, Rebecca Gell Workentine dışarı çıkmaya başladı ama tribünlerdeki askerlere bakmak için durdu. El salladı ve bir deniz el sallayarak karşılık verdi.

1965’te, kocası Jack Gell’in Ia Drang’da operasyon sırasında öldürüldüğünü söyleyen korkunç telgraflardan birini almıştı.