Anthony Roberts, bir öğleden sonra Kansas City, Mo.’da yoğun bir otoyolun karşı tarafındaki bir markete yürümek için yola çıktı. Kolay bir yolculuk değildi.

İlk olarak, bir kavşağa ulaşmak için yolundan sapmak zorunda kaldı. Sonra ışığın değişmesini beklemek zorunda kaldı. Sonunda yürüme sinyali geldiğinde, trafiğin birkaç şeridini geçmek ve otoyolun geniş refüjüne ulaşmak için çok az zamanı vardı. Sonunda, yürüyüşünü tamamlamak için diğer şerit setini geçmek zorunda kaldı.

Bay Roberts, “Arabası olmayan biri için, özellikle kışın çok zor,” dedi. “Kimse otoyoldan karşıya geçmeye çalışırken hayatını riske atmak istemez.”

Bay Roberts’ın yolculuğu, ülkenin dört bir yanındaki şehirlerde kentsel mahalleleri ikiye bölen otoyolların inşa edilmesinden kaynaklanan kalıcı sonuçlara küçük bir örnek. On yıllardır yapım aşamasında olan ve 2001’de tamamlanan ABD’deki Kansas City’deki otoyol, ABD 71, binlerce sakini yerinden etti ve ağırlıklı olarak Siyahi mahalleleri bakkallardan, sağlık hizmetlerinden ve iş olanaklarından mahrum etti.

Kansas City yetkilileri şimdi otoyolun neden olduğu hasarın bir kısmını onarmak ve onu çevreleyen mahalleleri yeniden birbirine bağlamak istiyor. Bugüne kadar şehir, yaya güvenliğini artırabilecek ve insanları toplu taşımaya daha iyi bağlayabilecek üst geçitler inşa etmek gibi potansiyel değişiklikler için planlar geliştirmeye yardımcı olmak için Biden yönetiminden 5 milyon dolar fon aldı.

Finansman, yönetimin ABD’nin geçtiğimiz on yıllarda fiziksel altyapıyı nasıl inşa ettiğinden kaynaklanan ırksal eşitsizlikleri ele alma çabalarının bir örneğidir. Ulaştırma Departmanı, 1 trilyon dolarlık iki partili altyapı yasası tarafından oluşturulan bir pilot programın parçası olarak verilen 185 milyon dolarlık hibe de dahil olmak üzere toplulukları yeniden birbirine bağlama hedefi altında düzinelerce projeye fon sağladı.

Ancak Kansas City’deki proje aynı zamanda, renkli toplulukları yarıp geçen ve mahalleleri ayıran otoyollar inşa etmek için uzun zaman önce alınan kararları tersine çevirmenin ne kadar zor ve pahalı olabileceğini de gösteriyor. Biden yönetimi tarafından finanse edilen projelerin çoğu, otoyolları olduğu gibi bırakacak, ancak çevredeki alanlara verdikleri zararı azaltmaya çalışacak. Ve bir karayolunun kaldırılması bile bir mahalleyi canlandırmak için sadece ilk adımdır.

Obama yönetimi sırasında Ulaştırma Departmanında sekreter yardımcısı olarak görev yapan ve şu anda Amerika için Ulaştırma Direktörü olan Beth Osborne, “Bir topluluğu bir kez mahvettikten sonra, onu yeniden bir araya getirmek, bir eyaletlerarası yolu kaldırmaktan çok daha fazla iştir” dedi. , bir savunuculuk grubu.

Amerika Birleşik Devletleri, 20. yüzyılın ortalarında federal eyaletler arası otoyol sisteminin inşasına kadar uzanan kentsel toplulukları bölen uzun bir otoyol projesi geçmişine sahiptir. Son yıllarda, bu yollardan bazılarının kaldırılması fikri, Detroit, New Orleans ve Syracuse, NY dahil olmak üzere ülkenin dört bir yanındaki şehirlerde ilgi gördü.

Başkan Biden, görevdeki ilk yılında, altyapı planının bir parçası olarak, ulaşım altyapısının inşasından zarar gören topluluklara iyileştirmeler getirmeye yardımcı olmak için 15 milyar dolarlık bir federal program önerdi. Orijinal önerisi, Kongre’nin daha sonra onayladığı iki partili altyapı paketinde 1 milyar dolarlık finansmanla çok daha küçük bir programa indirildi.

Ulaştırma Bakanlığı, program kapsamındaki ilk hibe grubunu Şubat ayında duyurdu ve 45 projeye 185 milyon dolar verdi. Hibeler, Buffalo’daki bir otoyolun üzerine güverte inşa etmeye yardımcı olmak için yaklaşık 56 milyon doları ve Long Beach, California’daki bir kentsel otoyolun yeniden tasarlanmasına harcanan 30 milyon doları içeriyordu.

Hibeler açıklandıktan sonra Buffalo’ya yaptığı bir ziyarette ulaşım sekreteri Pete Buttigieg, bazı otoyolların planlamacılarının “bunları doğrudan canlı toplulukların kalbinden inşa ettiklerini – bazen ayrımcılığı güçlendirmek için, bazen de en az direniş yolu olduğu için” söyledi. , neredeyse her zaman, çünkü Siyah mahalleler ve düşük gelirli mahalleler bu projelere direnme veya yeniden şekillendirme gücüne sahip değildi.

Bay Buttigieg, “Şimdi, bu kararları veren insanların çoğu bugün ortalıkta yok,” diye devam etti. “Bugün burada hiç kimse bu durumu yaratmaktan sorumlu değil. Ama zamanımızda onu onarmak için yaptıklarımızdan hepimiz sorumluyuz ve bugün bu yüzden buradayız.”

Kansas City yetkilileri, şehrin başka bir bölgesini, diğer bölgelerden Interstate 35 adlı farklı bir otoyolla ayrılan Westside mahallesini nasıl yeniden bağlayacaklarını incelemek için bu programdan 1 milyon doların biraz üzerinde para aldı.

Ulaştırma Departmanı, toplulukları yeniden bir araya getirmeyi amaçlayan projeleri desteklemek için başka hibe paraları da kullanıyor. Kansas City’nin US 71’in etkisini ele almak için aldığı 5 milyon dolarlık ödül, Amerikan Altyapısını Sürdürülebilirlik ve Eşitlik ile Yeniden İnşa Etme veya RAISE adlı bir programdan geldi.

Hibe, şehrin otoyolun bir bölümü boyunca iyileştirmeler için planlar yapmasına yardımcı olmayı amaçlıyor. Şehir yetkilileri karayolunu tamamen kaldırmaya çalışmıyor, ancak yayaların bir taraftan diğerine geçişini daha güvenli hale getirmek istiyorlar. Üst geçitler inşa etmek, sakinleri otoyolda yürüyerek tehlikeli yolculuk yapmaktan kurtarabilir ve yakındaki bir otobüs güzergahına gitmeyi kolaylaştırabilir.

Şu anda US 71 olan fikir, Kansas City şehir merkezini güneydeki bölgelere bağlamanın bir yolu olarak tasavvur edildiği 1950’lere kadar izlenebilir. 1970’ler ve 1980’lerdeki bir yasal savaş, inşaatı on yıldan fazla bir süre erteledi ve sonunda rotanın bir kısmı daha çok bir park yoluna dönüştürüldü. Birçok Siyah aile de dahil olmak üzere binlerce insan, Bruce R. Watkins Drive olarak da bilinen 10 millik karayoluna yol açmak için yerinden edildi.

İnşaatı, Kansas City’de kalıcı bir iz bıraktı. Şehrin Country Club Bölgesi, otoyolun batısındaki evlerin genellikle 1 milyon doları aşan bir fiyata sahip olduğu bir grup tarihi mahalle, karayolu tarafından dokunulmamıştı. Otoyolun doğusundaki bölge, daha düşük mülk değerleri ve daha fazla terk edilmiş ve haciz edilmiş evlerle belirgin şekilde farklıdır.

Kansas City belediye başkanı Quinton Lucas, kendi şehrinde yaşamanın ve otoyolun Siyah toplulukta bıraktığı yarayı bilmemenin imkansız olduğunu söyledi. İnşa edildikten sonra kiliseler, okullar ve işyerleri ortadan kayboldu” dedi.

Bay Lucas, karayolunun neden olduğu hasarı geri almak için mücadele etmenin ve şehrin Siyah sakinlerini etkileyen yanlışları düzeltmenin kendisi için en önemli öncelik olduğunu söyledi.

“Her iki taraftaki işletmeleri birbirine bağladığımızdan nasıl emin olacağımız, arabasız karşıya geçebilen insanlar için nasıl kolaylaştıracağımız ve bir mahalleyi nasıl sadece bir otoyol olarak bilmemekle nasıl ilgileneceğimiz” dedi.

On yıllardır US 71’in batısındaki Blue Hills mahallesinde yaşayan Ron Hunt, otoyolun bölgeyi ekonomik olarak felce uğrattığını, suçu artırdığını ve marketlere erişimi kısıtladığını izlediğini söyledi. Bay Hunt, şehrin diğer bölgeleri büyümeye ve çiçek açmaya devam ederken, otoyol inşa edildikten sonra halkının solgunluğunu görmenin ona acı verdiğini söyledi.

Lisa Ray gibi sakinler, sevdikleri mahallelerden geriye kalanları korumaya çalışıyor. Bayan Ray, bir zamanlar Siyahların sahip olduğu işletmelerle dolu hoş bir orta sınıf bölgesi olan US 71’in hemen doğusundaki Town Fork Creek’te büyüdü. Ama otoyol onu mahvetti, dedi.

“40 yıl önce bu projeye ilk başladıklarında kulağa iyi geliyordu” dedi. “Hiçbirimizin düşündüğü gibi olmadı.”

Şimdi, o ve Town Fork Creek Mahalle Derneği’nin diğer üyeleri, otoyolun marketlerle bağlantısını kestiği yaşlı sakinlere yiyecek ve diğer ihtiyaçları sağlamak için gönüllü oluyor. Ayrıca çöp poşetleri satın alıyorlar ve sokaklarda şişelerin, araba parçalarının ve kağıtların birikmesini önlemek için temizlik işleri düzenliyorlar. Mahalle derneği, bölgede hırsızlık olaylarını önlemeye yardımcı olmak için kapı güvenlik çubukları satın almak için para harcadı.

Bayan Ray, “Tek yaptığımız denemek,” dedi. “Her gün blok blok deniyorum. Herkese yardım edemem ama deniyorum.”

Kitty Bennett araştırmalara katkıda bulunmuştur.