görüş | 2024 Yarışı: Size Bereket, Chris Christie

Bret Stephens: Merhaba Gail. Yakın tarihli bir CNN anketi, Demokratların yüzde 20’sinin partinin adaylığı için Robert F. Kennedy Jr.’ı desteklediğini, yüzde 8’inin Marianne Williamson’ı ve yüzde 8’inin başka birini istediğini gösteriyor. Bu yüzde 36, olası adaydan heyecan duymadıklarını söylüyor. Sence bu bir tür seçim şansı mı yoksa Joe Biden için uğursuz bir siyasi işaret mi?

Gail Collins: Bret, başkanlık kongresine bir yıldan fazla kaldı. Tüm Demokratlar, adaylarının Joe Biden olacağını biliyor. Benim gibi bazıları onun harika bir iş çıkardığını düşünüyor. Diğerleri onu oldukça sıkıcı buluyor.

Bret: Ya da en küçüğümün söylemeyi sevdiği gibi “şunun izinde yürümek”.

Gail: Robert F. Kennedy Jr. veya Marianne Williamson için ellerini kaldıran pek çok insanın, ikisinin de gerçekte kim olduğu hakkında hiçbir fikri olmadığına kesinlikle eminim. Açıkçası, Kennedy adını tanıyorlar, ancak bahse girerim çoğu, aşı karşıtı olarak yeni kariyerini bilmiyor.

Katılmıyor musun?

Bret: Evet. Hiçbiri bilinmeyen bir miktar değil. RFK Jr., onlarca yıldır halka açık bir figür olmuştur ve Amerika’nın aşı karşıtı görüşlerinin ve komplo teorilerine olan tutkusunun yankı bulduğu pek çok karanlık köşe vardır. Williamson, Demokratların son birincil ırkından “karanlık psişik güç” hanımefendi olarak bir sinire dokundu – veya bir ruhu çağırdı -.

Gail: Sonbaharda Demokratlar karanlık psişik güçler hakkında konuşmak isteyecek kadar sıkılabilirler ama bence bir yaz tatilini hak ediyoruz.

Bret: Demokratların sadece yüzde 60’ı Biden’ı desteklediğini söylüyor. Buna karşılık, daha önceki bir CNN anketine göre, Haziran 2019’da Cumhuriyetçilerin yüzde 86’sından fazlası Donald Trump’ı destekledi. Ve RealClearPolitics anketlerinin ortalaması, hem Trump hem de Ron DeSantis’e başkan karşısında bir avantaj sağlıyor; bu, ekonomi nispeten güçlüyken şu anda kötü, ancak ekonomi durgunluğa düşerse onun için siyasi olarak felaket olacak. Demokratlar, tökezleyen bir görevliye çok büyük bir bahis oynuyorlar; Duyduğun o ses, Roy Cooper, Jared Polis ve Gretchen Whitmer’a çağrı yapan benim.

Gail: İç çekmek. Bret, ikimiz de uzun zaman önce Biden’ın bir dönem daha aday olmayacağını umduğumuz konusunda hemfikirdik, bu da tüm ilginç Demokrat umutların yarışa girmesi için kapıyı açık bıraktı.

Ama olmadı ve olmayacak. Ve Joe Biden ile bir grup korkunç Cumhuriyetçi arasında bir seçim yapmak zorunda kaldık.

Bret: Hala takılıp kaldığımız ya da kalmamız gereken seçimin bu olduğuna ikna olmadım: Lyndon Johnson, Mart 1968’e kadar yarıştan çekilmedi. Ona ihtiyacın olduğunda Eugene McCarthy nerede?

Gail: Biden çok iyi gidiyor – bu dönem bir dizi büyük girişim geçti, geçen hafta bir bütçe anlaşması yaptı.

Bret: Gail, sence bütçe anlaşmasından siyasi olarak en çok kim yararlandı veya zarar gördü, Biden mı yoksa Meclis Sözcüsü Kevin McCarthy mi?

Gail: Kuyu. Biden gerçekten harika bir performans sergiliyor. McCarthy, kendi partisinin üyeleri tarafından işinden atılma tehlikesiyle karşı karşıyaydı. Yani en azından kişisel felaketi önleme açısından McCarthy oldukça büyük bir galibiyet elde etti.

Bret: Doğru ve grup üyelerinin çoğunu yanında getirmeyi başardı. Öte yandan, McCarthy’nin anlaşmayla elde ettiğini iddia ettiği “tasarrufların” çoğu temelde kavramsaldı.

Gail: Genel sonuçlar açısından, Demokratlar en iyisini yaptı. IRS’ye sağlanan fonun kesilmesi konusunda çok ama çok rahatsız olsam da

Bret, Cumhuriyetçilerin vergi tahsildarlarının işlerini yapacak kadar paraları olmasını istememeleri seni rahatsız etmiyor mu?

Bret: IRS için en iyi çözüm, herkes için sıfır kesinti veya muafiyetle tek bir kağıt üzerinde hesaplanabilen yüzde 18’lik evrensel bir gelir vergisi gibi bir şey olacaktır. Teşkilata para saçmak, sorunlarını çözmekten çok kat kat artıracaktır.

Gail: Gerçekleşmeyecek ilginç bir teori. Şu anda, uzun süredir yetersiz finanse edilen bir ajansta, onları engellemek için her zamankinden daha karmaşık stratejilere sahip olan işletmelerin ve zengin bireylerin üzerine sürüyü sürmeye çalışan insanlar varken, cevabın burnunu çekip, ” Daha çok dene.” IRS kesintisinin bize sağlayacağından emin olabileceğimiz tek şey, vergiden kaçınmayı seven insanlardan elde edilen daha düşük federal gelirdir.

Bret: Ajans için başka bir 80 milyar dolar değil, basitleştirilmiş bir vergi kanunu için ne demek istediğimi ortaya koyuyor.

Bu arada Gail, Trump-DeSantis’in aşağılama savaşı kızışıyor. Ve Chris Christie yarışa giriyor olabilir. GOP’un Palio di Siena’sı hakkındaki düşünceleriniz?

Gail: Palio di Siena, çok kalabalık ve çok renkli olmasıyla bilinen bir İtalyan at yarışı değil mi?

Bret: Ayrıca atlar için gürültülü, çılgın, korkutucu ve ölümcül. Yine de, belki de Cumhuriyetçi birincil kampanyanın şekillenmesi için daha iyi bir benzetme, Pamplona’nın boğaları koşturmasıdır.

Gail: Pekala, Cumhuriyet alanı kesinlikle büyüyor. Renkli biraz daha fazla çalışma gerektirebilir. (Bu hafta Kuzey Dakota Valisi Doug Burgum’u da sahada ağırlayacağız gibi görünüyor!)

Bret: Muhtemelen şu anda, siz ondan bahsedene kadar ne duyurudan ne de adamdan haberim olmadığını itiraf ederek güvenilirliğimi yok edeceğim. Üzgünüm Bismarck!

Gail: Ne kadar çok o kadar iyi diyorum. Chris Christie, işleri daha ilginç hale getirmek söz konusu olduğunda iyi bir katkı olacaktır ve onu örneğin DeSantis ile bir tartışmada duymayı gerçekten çok isterim. Olumsuz tarafı, adaylığı kazanma şansı benim Siena at yarışını kazanma şansım kadar.

Bret: Hehe.

Gail: Burada Cumhuriyetçilerden sorumlusunuz – bana nerede olduğumuzun bir özetini verin.

Bret: Pekala, “ne kadar çok o kadar iyi” konusundaki görüşünüze gelirsek, korkum şu ki, daha fazla Cumhuriyetçi yarışa girdikçe, bu Trump’ın sahayı temizlemesini kolaylaştırıyor.

Öte yandan, Christie’nin yarışta ne yapmak istediğine dair çok net bir fikri olduğunu düşünüyorum: yani, doğrudan SS Trump’ı hedef alan bir torpido olmak – belki de Trump’ı yedi yıldır onaylamasının bir tür kefareti olarak. evvel. Christie, 2016’da New Hampshire münazarasında Marco Rubio’nun adaylığının batmasına yardım etti ve aynısını bu seçim döngüsünde The Donald’a yapmak istiyor. Eski New Jersey valisi yetenekli bir konuşmacı, bu yüzden başarılı olmasını ummaktan başka çarem yok.

Gail: Kutsamalar sana, Chris Christie. Bu, DeSantis’i kalıcı olarak zirveye taşımak anlamına gelmiyorsa. Garip olduğunu biliyorum ama sana itiraf ettim, eğer o korkunç seçenek bir seçimse, aslında Trump’ı tercih ederim.

Bret: Bu konuyu daha önce tartışmıştık. Size sadece Frank Bruni’nin bu noktayla ilgili müthiş köşesinde yaptığı bir noktaya atıfta bulunabilirim: “DeSantis’in başkanlığı sırasında çılgına döner, Pence’in başkanlığı sırasında ise bunalıma girerdim. Ama en azından uzak ucundaki Amerika’yı tanıyabilirim.”

Gail: Frank elbette harika. Şimdi mevcut alan hakkında – tartışmacı olarak Chris Christie’yi istersiniz, ama gerçek bir aday olarak ne dersiniz? Haftanın favorin?

Bret: Christie, bir Demokratın bir Cumhuriyetçide makul olarak isteyebileceği her şeye sahip: girişken, pragmatik, yetkin, son derece zeki, koridorun ötesine uzanabilen ve kesinlikle nefret eden biri değil. Adaylık için herhangi bir gerçekçi şansı olduğundan şüpheliyim ama aynı zamanda gerçekçi bir şansı olduğunu düşünemeyecek kadar gerçekçi olduğunu da biliyorum. Görevi, Cumhuriyetçilerin sonunda eski başkanı geçebilmesi için Trump’ı devirmek. Tahminime göre, bir DeSantis yönetiminde başsavcı olmak isterdi.

Cumhuriyetçiler hakkında yeter, Gail. Bugünlerde aklını başka ne gıdıklıyor?

Gail: Basketbol playoffları hakkında konuşmak istediğini sanma, ha?

Bret: Yazık oldu Celtics’e.

Gail: İç çekmek. Kürtaj tartışmasının gelişimini izlemek ilgimi çekiyordu – DeSantis bile altı haftalık korkunç yasağını sallama konusunda biraz temkinli görünüyor.

Bret: Çok az çok geç, ama evet: O bile, muhafazakar kadınlar da dahil olmak üzere Cumhuriyetçi eğilimli olabilecek pek çok insan için yasağın pek de iyi gitmediğinin farkında gibi görünüyor. Bununla ilgili söyleyebileceğim en fazla şey, Florida valisi için çok uygun olduğu: yıpratıcı, küfürlü ve kibirli.

Gail: Hey, gerçekten de Cumhuriyetçilerden kaçamayız, değil mi? Ve Demokratlar kaybolmaya devam ediyor. Bret, yakın Biden ailesinden başka başkanın bütçe anlaşmasıyla ilgili ulusa bir konuşma yaptığını fark eden oldu mu?

Bret: 100 yıl sonra, tarihçiler buna Rodney Dangerfield başkanlığı diyor olabilir: “Hiç saygı görmüyorum!” Ama dürüst olmak gerekirse, Biden’ın konuşmasını izlemeyi biraz acı verici buluyorum ve pek çok insanın da aynı şekilde hissettiğinden şüpheleniyorum.

Gail: Sevilen bir amcayı dinlemek, Şükran Günü’nde misafirleri uyutmak kadar acı verici. Bu, korkunç bir birinci derece kuzenin, bir kez ortadan kaldırıldıktan sonra, nefret ettiği aile üyeleri hakkında söylenip söylenerek diğer tüm akrabaları korkutmasına benzemez.

Bret: Doğru tespit!

Gail: Bret, talihsiz konuşmalar konusunu kapattığımıza göre, gerçekten güzel bir konuşmadan bahsederek seni neşelendirmeme izin ver. Bu, sohbetimizin, az önce okuduğunuz ve önermek istediğiniz bir şeyi açıklayarak genellikle konuyu toparladığınız kısmıdır. Ama bugün finali yapacağım – ha-ha – ve benim seçimim, Chicago Üniversitesi’ndeki mezunlara ifade özgürlüğü konusundaki konuşmanız. Müthişti.

Ve medeni anlaşmazlığa odaklanmak bana her hafta sizinle böyle bir tartışma yaptığım için ne kadar şanslı olduğumu hatırlattı.

Bret: Ben de aynı şekilde hissediyorum. Mezun olduğum okula geri dönme ve geçen ay ölen eski başkanı Robert Zimmer’e saygılarını sunma şansına sahip olmak güzeldi – bir lider, düşünür, arkadaş ve insan olarak bir rol model.